Uchwała Nr VI/27/07 Rady Miasta Piły z dnia 20 lutego 2007 roku

Ks. dr Stanisław Styrna SDB od lipca 1979 r. był proboszczem parafii św. Rodziny, a od sierpnia 1980 r. również dziekanem dekanatu pilskiego. Wcześniej pełnił m.in. funkcję rektora WSD Salezjanów w Lądzie (1968 – 1976) oraz inspektora prowincji św. Stanisława Kostki w Warszawie (1976 – 1978).

Ks. Stanisław Styrna, jako wieloletni wykładowca Katolickiej Nauki Społecznej w seminarium w Lądzie, był kapłanem wrażliwym na sprawy społeczne. Jako Proboszcz parafii pilskiej był założycielem wielu grup parafialnych, które na trwałe wpisały się w kulturę duchową Piły. Dzięki niemu w parafiach Piły zakorzeniły się wspólnoty neokatechumenalne oraz Odnowy w Duchu św. Rozwinęło się znacznie Stowarzyszenie Pomocników Salezjańskich. W wyniku jego osobistych zabiegów w Pile przy parafii św. Rodziny utworzony został Instytut Wyższej Kultury Religijnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był twórcą grupy pilskiej w koszalińskiej pieszej pielgrzymce na Jasną Górę oraz okolicznościowych pielgrzymek pieszych do Skrzatusza. Wytrwały organizator Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej i Tygodni Społecznych. Wspierał w latach 80-tych powstanie parafii p.w. Maryi Wspomożycielki Wiernych na osiedlu Górnym, wydzielonej z parafii św. Rodziny. Przyczynił się do powstania szpitalnej kaplicy w budującym się w latach 80-tych szpitalu.

Ks. Styrna był w latach 1980 – 1988 kapelanem pilskiej opozycji. Po sierpniu 1980 wspierał tworzący się ruch Solidarności, któremu pozostał wierny także po wprowadzeniu stanu wojennego. Systematycznie wspierał duchowo i materialnie rodziny prześladowanych, internowanych i więzionych za przekonania. Był przewodniczącym oddziału pilskiego Diecezjalnego Komitetu Pomocy Represjonowanym.

Ks. Styrna był kapłanem niezwykle szanowanym i docenionym przez władze kościelne zarówno zakonne jak i diecezjalne oraz Episkopat Polski. Był w tym okresie jednym z niewielu księży wchodzących w skład Komisji ds. Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy Episkopacie. Członek wielu komisji diecezjalnych i zakonnych oraz wizytator żeńskich zgromadzeń zakonnych. Uczestniczył w Kapitułach Generalnych Towarzystwa Salezjańskiego w Rzymie oraz przewodniczył obradom Kapituł Inspektorialnych zarówno Inspektorii Warszawskiej, jak i powstałej w 1980 r. Inspektorii Pilskiej.

Pracę w Pile zakończył po upływie 9 letniej kadencji w 1988 r.