„W Radomsku zobaczyłem ogłoszenie - Rodacy na Zachód. Zdecydowałem się. W końcu maja odchodził transport – pociąg towarowy, w którym była nawet i amunicja. Wyjechałem tym transportem. Po kilku dniach przyjechaliśmy do Piły. Miasto było strasznie zniszczone. Miejscowy Państwowy Urząd Repatriacyjny mieścił się niedaleko dworca kolejowego, tam gdzie dziś jest szkoła zawodowa. W podwórku Urzędu była kuchnia prawdopodobnie wojskowa, gdzie wydawano zupę. Na salach były łóżka z siennikami, więc można było się przespać. Zaproponowałem zebranym, żebyśmy zaśpiewali ‘Wszystkie nasze dzienne sprawy’, a rano ‘Kiedy ranne wstają zorze’ ”.

W tym samym budynku, który wspomina Bronisław Matyja, to jest w budynku ZSP nr 2 im. KEN w Pile, odbyło się 4 stycznia b.r. spotkanie opłatkowe Związku Sybiraków Koła Terenowego w Pile. Na zaproszenie Zarządu Związku z panią Prezes Genowefą Ciechanowską na czele przybyli członkowie i sympatycy Związku oraz przedstawiciele władz samorządowych. Spotkanie rozpoczął program artystyczny przygotowany przez uczniów Szkoły przy Teatralnej – Jasełka, który wprowadził zebranych w świąteczno-noworoczny nastrój.

Obecna na spotkaniu Zastępca Prezydenta Beata Dudzińska dziękując za zaproszenie na spotkanie złożyła członkom Związku noworoczne życzenia zdrowia i pomyślności w nadchodzącym roku, wyrażając nadzieję, że w przyszłym roku ponownie spotka się z pilskimi Sybirakami w większym gronie. Reprezentujący Radę Miasta Piły radny Jacek Bogusławski składając życzenia podarował każdemu zaproszonemu gościowi łuskę rybną, aby przyniosła pomyślność i dobrobyt w nadchodzącym roku.

Związek Sybiraków w Pile liczy obecnie 89 członków, spośród których połowa przekroczyła już 80 rok życia. Celami statutowymi Związku są m.in. reprezentowanie i obrona interesów swoich członków, a zwłaszcza uzyskanie dla nich praw, takich jak odszkodowania, renty, emerytury, uprawnienia zdrowotne, kombatanckie, prowadzenie działalności charytatywnej, świadczenie pomocy swoim członkom oraz Polakom zamieszkałym poza granicami RP, szczególnie przebywającym na terenie byłego ZSRR, roztaczanie opieki nad inwalidami, członkami rodzin po zmarłych i poległych Sybirakach, upamiętnianie losów zesłańców polskich i opieka nad ich grobami, przeciwstawianie się wszelkim przejawom totalitaryzmu, nietolerancji, będących zagrożeniem wolności człowieka i jego godności, współpraca z organizacjami o podobnych celach (Rodziny Katyńskie), również z tymi, które mają siedziby poza granicami RP oraz uświadamianie wartości patriotycznych i obywatelskich oraz poszanowanie kultury i tradycji narodowych i ogólnoludzkich.

J. Oburota

Cytat - fragment wspomnień autorstwa Bronisława Matyji pochodzi z książki „Tak daleko, a tak blisko. Kresowiacy nad Gwdą i Notecią” pod redakcją Jana Arskiego