3 maja 1791 uchwalono pierwszą konstytucję w nowożytnej Europie, a drugą po amerykańskiej na świecie. Dziś nie zawsze pamiętamy, że to doniosłe święto przez wiele lat było zakazane, a przywrócono je ustawą z 6 kwietnia 1990 r.

W 227. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, przedstawiciele władz, organizacji wojskowych, kombatanckich, stowarzyszeń, szkół i zakładów pracy, spotkali się pod pomnikiem Stanisława Staszica.

Prezydent Piotr Głowski podkreślał w swoim przemówieniu, jak ważnym aktem prawnym jest Konstytucja. Jest podstawą prawa polskiego, określa zasady, którymi kierujemy się zarówno w polityce wewnętrznej, jak i zewnętrznej. Tak jak kodeks drogowy reguluje zasady poruszania się na drodze, tak Konstytucja reguluje funkcjonowanie państwa i jego obywateli. Daje wolności, ale i ogranicza, zapewnia stałość i  bezpieczeństwo.

Spotykając się pod pomnikami zazwyczaj wspominamy o tragediach, bohaterach, którzy walczyli i ginęli za nasz kraj. Wspominamy zwycięstwa i porażki. Dziś przypominamy o święcie myśli -  światłej, wybiegającej w przyszłość, wyprzedzającej czasy. Dlatego mając szacunek i dziękując przodkom za Konstytucję, cytujemy  jej wstęp, który niech będzie inwokacją i mottem dla nas do tworzenia prawa:

 

Uznając, iż los nas wszystkich od ugruntowania i wydoskonalenia konstytucji narodowej jedynie zawisł, […] ceniąc drożej nad życie, […] niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną narodu, którego los w ręce nasze jest powierzony, […] mimo przeszkód, które w nas namiętności sprawować mogą, dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia Ojczyzny naszej i jej granic […], niniejszą konstytucję uchwalamy i tę całkowicie za świętą, za niewzruszoną deklarujemy, dopóki by naród w czasie prawem przepisanym, wyraźną wolą swoją nie uznał potrzeby odmienienia w niej jakiego artykułu. Do której to Konstytucji dalsze ustawy Sejmu […] we wszystkim stosować się mają.

 

GALERIA ZDJĘĆ

 

K.Sztafel

fot.: B.Mirowski