14 lutego obchodzimy 72. rocznicę powrotu Piły do Macierzy. Po 174 latach nasze miasto ponownie znalazło się w granicach Państwa Polskiego. Z tej okazji, jak co roku, przedstawiciele władz samorządu, posłowie i senatorowie, przedstawiciele stowarzyszeń, organizacji, szkół, radni i mieszkańcy złożyli kwiaty pod Pomnikiem na Placu Zwycięstwa.

W swoim okolicznościowym wystąpienieu Prezydent Piotr Głowski mówił o wolności i jej znaczeniu we współczesnym świecie. Po uroczystościach na Placu Zwycięstwa Prezydent złożył także kwiaty na cmentarzu w Leszkowie, gdzie pochowanych jest 747 żołnierzy radzieckich poległych w walkach o Piłę.

 

Poniżej prezentujemy przemówienie Prezydenta Miasta Piły.

Tak niewiele żądam,
Tak niewiele pragnę,
Tak niewiele widziałem,
Tak niewiele zobaczę.

Tak niewiele myślę,
Tak niewiele znaczę,
Tak niewiele słyszałem,
Tak niewiele potrafię.

Wolność kocham i rozumiem,
Wolności oddać nie umiem.

Piosenka „Kocham wolność’ powstała w 1990 roku i oddawała to, co czuli Polacy, mogący  żyć w wolnym kraju. I coraz częściej nabieramy przekonania, że wtedy w 1989 roku Polacy najlepiej, w okresie powojennym, czuli jak smakuje wolność.

Wolność rozumiana jako brak przymusu oraz możność dokonywania wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji, jako jedna z najwyższych wartości, o ile nie najważniejsza w życiu każdego człowieka. Dlatego w słowach piosenki zespołu „Chłopcy z placu broni” słyszymy, że „wolność kocham”. Wolność to pragnienie życia bez strachu i bez kontroli ze strony władz.

Obserwowany dzisiaj brak szacunku do wywalczonej przez Polaków wolności, zarówno tej częściowej w 45. roku i tej pełnej w 89., zasługuje na publiczną dezaprobatę.  Próba pisania historii na nowo oraz niszczenie autorytetów uznanych zarówno w Polsce, jak i na świecie, za symbole wolności, to obraza dla wszystkich tych, którzy słowem i czynem walczyli o polskość na przestrzeni wieków.

Dziś mijają dokładnie  72 lata od odzyskania przez nasze miasto wolności  albowiem 72 lata temu Piła powróciła do Macierzy i po 174 latach znalazła się ponownie w granicach Państwa Polskiego. Zważywszy na inne decyzje zwycięskich mocarstw oraz brak suwerenności Polski aż do roku 1989, powrót ten był sukcesem częściowym. Nie ulega jednak wątpliwości, że czas wojny i okupacji hitlerowskiej z jego okrucieństwem i ogromem zniszczeń jest nieporównywalny do czasu powojennego ze wszelkim złem socjalizmu i komunizmu.

Z tego względu wszystkim żołnierzom walczącym z hitlerowskim wrogiem, wszystkich narodowości, jesteśmy winni hołd, który dziś oddajemy. Hołd ten oddamy także na cmentarzu w Leszkowie, gdzie pochowanych jest 747 żołnierzy radzieckich poległych w walkach o Piłę.

Dziś powinniśmy przede wszystkim pamiętać o tym, że prawdopodobnie nie byłoby transformacji ustrojowej w 1989 roku, gdyby nie to co wydarzyło się na naszym terenie w roku 1945.

Z uwagi na pamięć o tych ludziach, którzy oddali swoje życie za Polskę w 1945 oraz tych, którzy walczyli o jej pełną suwerenność w okresie komunizmu, musimy my dzisiaj w 2017 roku powiedzieć stanowcze NIE! dla deprecjonowania znaczenia tej odzyskanej prze Nich – dla nas wolności.

Wolność kocham i rozumiem
Wolności oddać nie umiem

Dziękuję Państwu za uwagę i obecność.

J. Oburota